Doğum məzuniyyəti bitdikdən sonra uşağınızı baxıcıya ya da ailə böyüyünün yanına qoyub getmək çox çətindir. İşə adapasiya olmaq uzun bir vaxt alır. Uşağınızı yanına qoyduğunuz şəxsə güvənsəniz belə, ağlınız onun yanında qalır. Bir yanda karyeranız, uşağınıza daha yaxşı gələcək verə bilmək üçün yaşadığınız bu qaçhaqaç, bir yanda da uşağınızın yanında olmaq hissi sizi daim tərəddüd içində saxlayır.
Həyatınızı asanlaşdıracaq bir neçə məsləhətlərimiz var. Ən önəmlisi özünüzü yetərsiz bir ana olaraq görməyin. Pis olduğunuzu düşünməyin. Əgər işə getmək sizin üçün bir məcburiyyətdirsə, bunu daha da dramatikləşdirib iş həyatınızı özünüzə zəhər etməyin. Üstəlik siz nə qədər xoşbəxt olsanız, uşağınıza o qədər müsbət enerji verərsiniz. Beləcə, bütün gün sizdən uzaq qalan uşağınız axşam verdiyiniz enerji ilə sizə duyduğu ehtiyacı dolu-dolu qarşılayacaqdır. Sırf ona yetəri qədər vaxt ayıra bilmirsiniz deyə, onun hər istədiyini etməyin. Uşağınızın sağlam inkişafı üçün qaydalar qoymalısınız. Əgər bu qaydaları yanında ola bilmirəm, heç olmasa sərhəd qoymayım desəniz, uşağınızı xoşbəxt olmayacaq. Sizin zəifliyinizdən faydalanmağı öyrənən uşaq, hər istədiyi edildiyi vaxt gələcəkdə davranış pozuntuları sərgiləyəcək.
Övladınız özünəqulluq bacarıqlarını əmanət etdiyiniz şəxs vasitəsilə qarşılayır. Bu mövzuda narahatlıq keçirməsəniz, daha hüzurlu, daha stressiz və daha xoşbəxt olarsınız. Beləcə, uşağınıza yansıtdığınız ruh halı onun da özünü güvəndə hiss etməsinə səbəb olacaqdır. Çünki uşaqlar analarının xoşbəxtliklərini, üzüntülərini çox asan hiss edə bilirlər. Birlikdə keçirdiyiniz zamanı saat ilə ölçməyin. Bunu ölçsəniz, onsuz da həftənin neçə saatı, neçə günü yanında ola bilirəm düşüncəsinə qapılarsınız.
Bu isə özünüzü yetərsiz hiss etməyinizə səbəb olur. Önəmli olan birlikdə keçirdiyiniz vaxt içərisində uşağınızla birbaşa ünsiyyət qura bilməyinizdir. Məsələn, hər axşam mütləq birlikdə uşağınızın istədiyi bir oyun oynayın.
Yatmadan öncə uşağınıza hekayə oxuyun. Hər şey mükəmməl olmalıdır fikirdən əl çəkin. Çünki nə etsəniz də həmişə nəsə əskik qalacaq. Siz onsuz da əlinizdən gələnin ən yaxşısını edirsiniz. Yenə də bunun bəs eləmədiyini düşündüyünüz anlarda həyat yoldaşınızdan dəstək almaq sizi rahatladacaq. İşə getməklə uşağınızı tərk etmirsiniz. Özünüzü günahkar hiss etməyin. Əgər siz bu şəkildə düşünür və bu şəkildə davransanız, uşağınızın da özünü tərk edilmiş hiss edə bilər. Uşağınıza niyə işə getdiyinizi düzgün şəkildə izah etsəniz, o, bu vəziyyəti normal şəkildə qarşılayacaq.
Mənbə: e-psikiyatri.com